We kochten specifiek deze bus omdat deze motoren bekend staan om hun tolerante houding tegenover brandstof: alles mag er in en dan gaat-ie gewoon! We hebben lang gezocht, overlegd en gelezen welke brandstof we kunnen gebruiken waarmee we wél kilometers kunnen maken, maar zónder daarbij diesel te gebruiken. Algenolie, frituurvet van restaurants, plantaardige varianten, overtollige tequila van de Skihut, we hebben best wat mogelijkheden uitgezocht maar niets werkt écht. 

Om ons schuldgevoel af te kopen en te voorkomen dat Jamie ons over 15 jaar beschuldigt van ecocide hebben we besloten om de meest directe vorm van CO2 compensatie zelf uit te voeren; het planten van bomen. We nemen boomzaden mee en kweken deze onderweg op: denk aan perenbomen, olijf en de 'Perzische slaapboom': eenvoudig in onderhoud en met eindproducten in de vorm van vruchten, borrelhapjes of bloemen voor moederdag. We delen boomkweeksetjes uit aan mensen die we tegenkomen, met de vraag om de boom een plek te geven in de tuin, op de camping of de binnenplaats. Op die manier spreken we nog 's iemand, en laten we naast uitlaatgassen en luiers ook een kruimelspoor van jonge aanplant achter. Zodat Jamie over 20 jaar dat spoor kan volgen - en bloemen mee kan nemen voor z'n moeder.